Model Kualiti Crosby

Model Kualiti Crosby

Crosby memulakan kerjayanya bermula pada tahun 1952 yang pada mulanya seorang juruteknik berubah menjadi seorang jurutera. Bukunya yang bertajuk Quality is Free yang diterbitkan pada tahun 1979. Pada akhirnya, Crosby menerbitkan bukunya yang berjudul Quality is Free mendapat sambutan hangat dan syarikat yang beliau tubuhkan ialah Crosby Associates Incorporate. Begitu juga bukunya berjudul Quality Without tears juga mendapat sambutan Crosby berpendapat bahawa majoriti daripada organisasi menghabiskan sekitar 20 peratus daripada perolehan syarikat dengan melakukan perkara yang salah dan ia dilakukan secara berterusan. 

Konsep Kecacatan Sifar diperkenalkan selepas Crosby mendapati berlakunya penyelewengan dalam memastikan pengeluaran berterusan dibiarkan. Beliau menegaskan bahawa disebalik penumpuan terhadap hasil akhir, langkaholangkah pencegahan untuk memastikan barangan dan perkhidmatan bebeas daripada sebarang kecacatan.  Justeru, pakar kualiti tidak menerima konsep tersebut dan mereka tidak bersependapat dengan Crosby. Mereka menyatakan bahawa untuk mencapai matlamat itu adalah sesuatu yang mustahil oleh sesebuah organisasi. Crosby berpegang kepada dasar kepercayaan bahawa setiap pekerja mempunyai potensi dan juga keupayaan melakukan sesuatu pekerjaan dengan baik selagi pihak pengurusan atasan memberikan mereka kemudahan dan juga menggalakkan mereka menetapkan matlamat peningkatan kualiti masing-masing.  Selain itu juga, komunikasi bersama pihak atasan juga membantu dalam mengelakkan pengeluaran yang tidak berkualiti dan juga bertindak mengatasi cabaran yang akan mengurangkan penglibatan pekerja. 

Kesimpulannya, setelah membincangkan berkenaan model-model kualiti, dapat dirumuskan bahawa Crosby, Juran dan juga Deming mempunyai pendapat yang sama bahawa tanggungjawab utama pengurusan kualiti adalah kepada pihak pengurusan atasan kerana pengurusan yang menetapkan kaedah, proses dan juga system pelaksanaan untuk mencapai kualiti dalam sesuatu organisasi. Dalam hal ini, pendekatan top-down adalah yang paling sesuai untuk diamalkan.

Selain itu, penggunaan pendekatan kerja berpasukan banyak mempunyai kelebihan bagi menyelesaikan masalah dalam industri, perdagangan dan perkhidmatan. Antaranya, pelbagai masalah boleh diatasi, yang diluar keupayaan sebarang individu, atau bahkan sebuah jabatan, masalah didedahkan kepada kepelbagaian pengetahuan, kemahiran dan pengalaman yang lebih luas, pendekatan tersebut adalah lebih memuaskan kepada anggota pasukan dan menaikkan semangat, masalah yang merentasi sempadan jabatan atau fungsi boleh diatasi dengan lebih mudah dan syor-syor berkemungkinan dilaksanakan daripada saranan individu.

Edward dan Sallis (1993) menegaskan untuk mengaplikasikan kerja berpasukan dalam konteks pendidikan pengurusan kualiti selalu diterhadkan oleh fungsi kurikulum dan pengurusan. Bagi mewujudkan budaya pengurusan kualiti yang berkesan perlulah menyerapi seluruh institusi dan menggunakannya dalam membuat keputusan dan penyelesaian masalah. Kerja berpasukan memerlukan keterlibatan semua jawatan termasuk guru dan kakitangan sokongan. Pangkat antara guru dan kakitangan merupakan perkara yang menghalang perkarra yang penting dalam kerja berpasukan, dan halangan tersebut perlu dipecahkan.